بلندترین درجه احترام و بزرگداشت بعد از الله و پیغامبرش از والدین است بخصوص مادر که ( زن ) است ، میباشد .

بلی زن = به مادر + خواهر + دختر + همسر = زن . مادر همان زن که دیروز دختر و خواهر بود واکنون مادر است .

 این کلمه زیبا ، فاخر با شکوه و والا ، مربوط آن موجودی ست که رضایت او به لایتناهی پیوسته ( زیرا زیر قدوم او( مادر) جنت معلی است .

 پس باکدام معیار می توان این دریای بی پایان و این جان سودا زده و تهی از زشتیها و حقارتها را شناخت ؟ بلی ! مادر( زن )است

 شناخت این موجود پر ارزش شاید هم در دسترس ما نباشد ، ولی ما به فضای گسترده روح ومحبت بی کرانة او ممکن راه داشته باشیم .

زیرا جهان هستی برمحور این زیبایی درحرکت است ، بلی این مادر (زن) است .که اگر این نیروی پر جاذبه و حیات بخش را ازکاینات بگیرند ،

 قطعی است که جهان عنصری سرد و خاموش خواهد ماند ، زیرا سبب پیدایش همین مادر ( زن ) است .

ولی با تأسف همچون دیگر ارزش های حقیقی بنا بر جهالت ،

 روابط نا مأنوس و عدم شناخت از این عطیة الهی بنا بر اغواگریهای بیگانگان وعدم شناخت از موقف ، مقام و مرکزیت ،

خودش توسط خودش (زن ) در خانواده و محیط اجتماعی و جهانی ،

 نکته ئیست قابل تأمل و باز نگری !! امروز اکثر زنان نه تنها ازسائر حقوق محروم اند بلکه بیجا و بیجهت لت وکوب میشوند ،

 در بد و بدل عوض خواستهای تعدادی ، فدا و قربانی میشوند و مثل متاع بازار در معرض فروش و معاملات تجارتی و سیاسی قرار دارند !!
من خود نمی روم ، دگری می برد مرا - نابرده باز سوی تــــــو ، می آورد مرا
کالای زنده ام که به سودای ننگ و نام- این می فروشد آن دگری می خرد مرا
یکبار هم که گردنه امن و امان نبــــود- گرگی به گله می زند و مــــی درد مرا
در این مراقبت چه فریبی است ای تبر - هیزم شکن برای چه می پرورد مـــرا ؟